Als directeur/aandeelhouder van Cranberry Terschelling BV, kocht ik, Joop van Urk, in 2009 een pand in de Torenstraat te West Terschelling. Een belangrijke reden hiervoor was het feit dat een grote klant van ons “de Bijenkorf” zijn deuren had gesloten. We waren in die tijd volop bezig de Terschellinger Cranberry groot te maken en daarom was een verkooppunt in de Torenstraat te West Terschelling zeer belangrijk. Temeer daar wij in diezelfde periode de zeer vervallen originele Bessenschuur weer terug wilden brengen in prachtige glorie. Beide grote investeringen en persoonlijke inspanningen hadden hetzelfde doel, ons eilander trots “de Cranberry” onder uw aandacht brengen.

Helaas door onenigheid in de bedrijfsvoering werd ik gedwongen mijn functie neer te leggen. Maar gedane zaken nemen geen keer en derhalve zijn wij, Joop en Martine, vol enthousiasme een nieuwe uitdaging aangegaan in onze Eilandwinkel Wuxalia. We hebben hier een prachtig eilander assortiment decoratie, lekkernij en geschenkartikelen. Wuxalia, een oude naam voor Terschelling, zal u dat prettige en typische eilandgevoel geven. Wij ontvangen u graag in onze Eilandwinkel Wuxalia

Het verhaal van de cranberry is even spannend als sensationeel, waarbij de uiteindelijke waarheid dicht bij de realiteit ligt. Een vast gegeven is dat zij tijdens de zeevaart, waarbij maanden lange zeereizen doorgaans aan de orde waren, cranberries in vaten werden meegenomen om de bemanning tegen de gevreesde ziekte scheurbuik te beschermen.
De veelzijdigheid van de cranberry speelde hierbij een belangrijke rol, omdat cranberries zeer lang houdbaar zijn en dat kwam goed van pas omdat er destijds weinig tot geen mogelijkheden waren om producten te koelen. Omdat cranberries de broodnodige vitamine C en antioxidanten bevatten. Tijdens de lange reizen bleek de cranberry van gezonde toegevoegde waarde te zijn voor de geestelijke en lichamelijke welstand van de bemanning. Dus cranberry voor het lichaam en brandewijn voor de geest.

De scheepvaartroutes vanaf de oceaan liepen door het Engels kanaal en pal langs de eilander stranden richting Scandinavië. Vele schepen vergingen in de zeer gevaarlijke ondieptes voor de Terschellinger kust. Het waren gouden tijden voor Sil de Strandjutter en zijn maten.
Hele huizen werden van strandhout gebouwd en soms spoelde er van alles aan zoals vaten met wijn. Op een keer spoelden er vaten met harde zure rode bessen. Niemand wist dat dit Amerikaans Cranberries waren, maar dit verhaal toont aan dat ze op deze manier op het eiland terecht gekomen zijn. Zo werd de legende verheven tot waarheid, tot op de dag van vandaag.